καλαμίτα

η (Μ καλαμίτα)

νεοελλ.

κοινή ονομασία τής μαγνητικής βελόνας τής πυξίδας

μσν.

φρ. «πέτρα καλαμίτα» — βράχος με σιδηρούχο μετάλλευμα.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ιταλ. calamita].